Lo­ko­mo­tywy spa­li­nowe Ls410D w la­tach 1972–75 pro­du­ko­wane były w Za­odrzań­skich Za­kła­dach Prze­mysłu Me­ta­lo­wego im. M. No­wotki „Za­stal” w Zie­lonej Górze. Z wy­pro­du­ko­wa­nych 51 sztuk po­zo­stało za­le­dwie kilka eg­zem­plarzy. Prze­zna­cze­niem lo­ko­motyw Ls410D było pro­wa­dzenie lek­kich prac prze­to­ko­wych na te­re­nach za­kładów prze­my­sło­wych, portów, przy wzno­szeniu no­wych obiektów prze­my­sło­wych itp. Kon­strukcja układu na­pę­do­wego i me­cha­nizmu ste­ro­wania spra­wiały, iż spa­li­no­wozy te nada­wały się do po­wa­dzenia prac w miej­scach ce­chu­ją­cych się jaz­dami na krót­kich od­cin­kach toru, czę­stymi roz­ru­chami i zmia­nami kie­runku jazdy. Do ich na­pędu użyto sil­nika SW400 na li­cencji bry­tyj­skiej firmy Ley­land, zna­nego z kom­bajnu Bizon czy au­to­busów Au­tosan H9. Po­jazdy te nie były wy­po­sa­żone w pneu­ma­tyczny ha­mulec zespolony. Lo­ko­mo­tywa Ls410-​10 wy­pro­du­ko­wana zo­stała w 1972 roku i przez cały okres eks­plo­atacji sta­cjo­no­wała z Ce­gielni Brzo­stów, pod Ja­ro­cinem. W 2009 roku, dzięki życz­li­wości firmy „Ce­rabud” S.A. Kro­to­szyń­skie Przed­się­bior­stwo Ce­ra­miki  Bu­dow­lanej udało się TKW po­zy­skać ją po ce­nach pre­fe­ren­cyj­nych na cele mu­ze­alne. Po prze­trans­por­to­waniu spa­li­no­wozu do ja­ro­ciń­skiej lo­ko­mo­ty­wowni w ra­mach warsz­tatów kon­ser­wa­tor­skich prze­pro­wa­dzona zo­stała jego re­no­wacja ze­wnętrzna. Lokomotywa jest w trakcie przywracania do sprawności technicznej.