W latach powojennych PKP posiadało kilka serii parowozów tendrzaków starszej budowy na parę nasyconą, które nie spełniały już stawianych przed nimi wymagań, a ponadto stopniowo wycofywano je z eksploatacji. Powstało zatem zapotrzebowanie na nowoczesny parowóz beztendrowy (tendrzak). W 1948 roku Ministerstwo Komunikacji zamówiło w Centralnym Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Taboru Kolejowego w Poznaniu projekt parowozu.

Pierwsze pojazdy tej serii trafiły do ruchu na przełomie 1950 i 51 roku. Do końca 1952 roku zbudowano 99 lokomotyw (91 dla PKP, 2 dla przemysłu węglowego,  6 dla kolei albańskich). Produkcję tych niezwykle udanych parowozów wznowiono w 1955 roku, jednocześnie wprowadzając kilka drobnych zmian konstrukcyjnych. Nową serię „tekatek” oznaczono symbolem TKt48/2 i wyprodukowano w liczbie 100 egzemplarzy. TKt48-191 był ostatnią lokomotywą parową zbudowaną dla PKP w Chrzanowie. 115 sztuk tych parowozów wyprodukowano w Chrzanowie, pozostałe 94 pojazdy zbudowały poznańskie zakłady im. Cegielskiego. Kotły dostarczyła fabryka w Sosnowcu.

Lokomotywę TKt48-77 o numerze fabrycznym 1670, wyprodukowano  w poznańskich Zakładach Metalowych H. Cegielskiego w 1951 r. Posiada ona kocioł o nr. 13061, wyprodukowany w Zakładach Budowy Urządzeń Kotlarsko-Mechanicznych, Zakład nr 1 w Sosnowcu.

Przebieg służby TKt48-77 na PKP:

Data przyjęcia do służby                      Parowozownia macierzysta

18 I 52                                                        MD Kępno

06 II 52                                                  MD Łódź Olechów

15 XI 52                                         MD Częstochowa

05 XII 62                                                MD Bielsko Biała

25 V 63                                            MD Czechowice Dziedzice

20 IV 66                                           MD Skarżysko Kamienna

19 V 66                                                       MD Dęblin

28 XII 71                                                     MD Chełm

04 V 74                                                       MDp Konin

29 VIII 74                                                   MD Jarocin

W 1987 r. parowóz przewieziono do Skalmierzyc, gdzie miał zostać pocięty. 15 stycznia1988 r. pojazd skreślono z inwentarza MD Jarocin. Przed kasacją uratowała go decyzja o ustawieniu jako pomnik techniki na dworcu w Gnieźnie. Pełnił tę rolę od 1988 do 2004 roku, kiedy to przestawiono go na teren gnieźnieńskiej lokomotywowni. Postępująca degradacja sprawiła, iż w 2007 roku dzięki staraniom Towarzystwa Kolei Wielkopolskiej parowóz ten wraz z TKt48-72 został wstawiony do wnętrza hali lokomotywowni. Po przejęciu na stan towarzystwa 18 listopada 2011 roku, po 23 latach parowóz powrócił do Jarocina, gdzie obecnie eksponowany jest  w Muzeum Parowozownia Jarocin. TKt48-​77 jest je­dnym z dwóch po­jazdów w na­szej ko­lekcji ta­boru, który pra­cował nie­gdyś w ja­ro­ciń­skiej parowozowni.